Od czego robi się próchnica zębów?

Od czego robi się próchnica zębów?

28 kwietnia, 2025 Wyłącz przez Redakcja
Podziel się

Próchnica zębów to jedna z najczęstszych chorób cywilizacyjnych, która może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli nie zostanie w porę zatrzymana. Choć wielu pacjentów zdaje sobie sprawę z zagrożenia, nie wszyscy wiedzą dokładnie, jakie czynniki prowadzą do rozwoju tej choroby. W niniejszym artykule w prosty i bezpośredni sposób wyjaśniamy, od czego bierze się próchnica zębów oraz jak można jej skutecznie zapobiegać.

Czym jest próchnica zębów?

Próchnica to proces patologiczny polegający na stopniowej demineralizacji i rozpadzie twardych tkanek zęba: szkliwa, zębiny, a w zaawansowanym stadium także miazgi. Powstaje w wyniku działania kwasów produkowanych przez bakterie obecne w płytce nazębnej, które rozkładają cukry zawarte w pożywieniu. Choroba ta rozwija się powoli, często bezobjawowo we wczesnych etapach, co sprawia, że pacjenci nie zawsze są świadomi jej istnienia, dopóki nie pojawi się ból lub widoczny ubytek. Proces próchniczy ma charakter postępujący i bez leczenia może doprowadzić do poważnych komplikacji, takich jak zakażenie miazgi, powstanie ropnia czy konieczność ekstrakcji zęba.

Jak przebiega proces powstawania próchnicy?

Powstawanie próchnicy jest procesem wieloetapowym i zależnym od kilku czynników. W pierwszej kolejności na powierzchni zęba tworzy się płytka nazębna, która jest miękkim, lepkim osadem bogatym w bakterie. Jeśli nie jest regularnie usuwana, bakterie zaczynają metabolizować cukry dostarczane z pożywieniem, produkując kwasy organiczne.

Kwas ten demineralizuje szkliwo, czyli zewnętrzną, ochronną warstwę zęba. Na początku proces ten jest odwracalny – szkliwo może się remineralizować pod wpływem jonów wapnia i fosforanów oraz działania fluoru. Jednak jeśli kwasowe ataki są częste i intensywne, dochodzi do trwałego uszkodzenia tkanek zęba i powstania ubytku.

W kolejnych etapach próchnica przechodzi przez szkliwo do zębiny, a następnie do miazgi, powodując silny ból i stany zapalne.

Od czego robi się próchnica zębów?

Na rozwój próchnicy wpływa szereg czynników, które często współwystępują i wzajemnie się potęgują. Najważniejsze z nich to:

  • Niewłaściwa higiena jamy ustnej, czyli nieregularne lub nieprawidłowe szczotkowanie zębów, brak używania nici dentystycznej i irygatora, co sprzyja gromadzeniu się płytki nazębnej.
  • Częste spożywanie cukrów prostych, zwłaszcza słodyczy, słodzonych napojów i przekąsek, które dostarczają bakteriom materiału do produkcji kwasów.
  • Brak fluoru w środowisku jamy ustnej, zarówno w pastach do zębów, jak i w wodzie pitnej, co osłabia proces remineralizacji szkliwa.
  • Suchość w jamie ustnej (kserostomia), spowodowana np. przyjmowaniem niektórych leków lub chorobami, co ogranicza naturalne oczyszczanie zębów przez ślinę.
  • Predyspozycje genetyczne, takie jak struktura i skład szkliwa, mogące wpływać na podatność na próchnicę.
  • Obecność nieprawidłowości zgryzowych, utrudniających prawidłowe czyszczenie wszystkich powierzchni zębowych.
  • Niewłaściwa dieta, uboga w składniki mineralne niezbędne do odbudowy szkliwa, takie jak wapń i fosfor.
  • Zaniedbywanie regularnych wizyt kontrolnych u stomatologa, co uniemożliwia wczesne wykrycie i leczenie zmian próchniczych.

Dlaczego cukry są największym wrogiem zębów?

Cukry proste, takie jak glukoza, fruktoza czy sacharoza, są podstawowym źródłem energii dla bakterii kariogennych, czyli odpowiedzialnych za rozwój próchnicy. Po spożyciu słodkich produktów bakterie bardzo szybko przekształcają je w kwasy, które w krótkim czasie zaczynają niszczyć szkliwo.

Im częstszy kontakt zębów z cukrami, tym częstsze są ataki kwasowe. Szczególnie szkodliwe jest podjadanie słodyczy między głównymi posiłkami, gdyż organizm nie ma wtedy możliwości przywrócenia naturalnej równowagi pH w jamie ustnej.

Warto także pamiętać, że nie tylko oczywiste źródła cukrów, jak słodycze, ale również produkty takie jak jogurty smakowe, soki owocowe czy płatki śniadaniowe, mogą mieć wysoki potencjał kariogenny.

Jakie są wczesne objawy próchnicy?

Wczesne etapy próchnicy często przebiegają bezobjawowo, co utrudnia jej samodzielne wykrycie. Jednak pewne symptomy mogą wskazywać na początkowe zmiany chorobowe:

  • Białe lub brązowe plamy na powierzchni szkliwa, świadczące o demineralizacji.
  • Nadwrażliwość zębów na zimne, gorące, słodkie lub kwaśne produkty.
  • Nieprzyjemny zapach z ust, mimo codziennej higieny.
  • Drobne ubytki lub szorstkie powierzchnie wyczuwalne językiem.
  • Ból zęba, zwłaszcza przy jedzeniu słodyczy lub picu zimnych napojów.

W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z tych objawów warto jak najszybciej udać się na konsultację w klinika stomatologiczna Gliwice.

Jak zapobiegać próchnicy zębów?

Zapobieganie próchnicy opiera się na eliminacji czynników ryzyka i wzmocnieniu naturalnych mechanizmów ochronnych organizmu. Kluczowe znaczenie mają:

  • Codzienna, staranna higiena jamy ustnej, obejmująca szczotkowanie zębów minimum dwa razy dziennie, używanie nici dentystycznej i płukanek fluorowych.
  • Ograniczenie spożycia cukrów, zwłaszcza między posiłkami, oraz wybieranie zdrowszych przekąsek.
  • Stosowanie past do zębów z fluorem, który wzmacnia szkliwo i wspiera proces remineralizacji.
  • Regularne wizyty kontrolne u dentysty, minimum dwa razy w roku, w celu wczesnego wykrycia i leczenia zmian próchniczych.
  • Zwracanie uwagi na dietę, bogatą w wapń, fosfor i witaminy niezbędne dla zdrowia zębów i dziąseł.
  • Dbanie o odpowiednie nawilżenie jamy ustnej, np. przez picie wody i żucie gum bezcukrowych stymulujących wydzielanie śliny.

Skąd bierze się tak powszechna obecność próchnicy?

Próchnica zębów jest chorobą wynikającą z interakcji wielu czynników biologicznych, środowiskowych i behawioralnych. Dominujący wpływ ma styl życia współczesnych społeczeństw, obejmujący wysokie spożycie przetworzonej żywności, niewystarczającą higienę jamy ustnej oraz nieregularne korzystanie z profilaktyki stomatologicznej. Świadomość zagrożeń i wprowadzenie codziennych zdrowych nawyków mogą znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia tej choroby.